Historia:

            Filip Padniewski w roku 1570 kupił od Jana Pileckiego wszelkie dobra Pileckie dla swego brata Wojciecha – kasztelana oświęcimskiego. Ten, wykorzystując fundamenty jakiejś starej budowli, zbudował renesansowy pałac w 1610 roku i przeniósł się do niego ze Smolenia. Wkrótce obiekt sprzedał Jerzemu Zbaraskiemu. Dzięki jego inicjatorskim zamysłom powstała w I poł. XVII wieku rezydencja w stylu włoskiej willi z arkadowym portykiem i wnętrzami o największej powierzchni jeżeli chodzi o budowle tego typu w Polsce. Różnokolorowe posadzki wykonane były z marmuru.

            Kolejnym właścicielem budowli był Konstanty Wiśniowiecki. W 1636 roku Helena Wiśniowiecka wywindowała dobra pileckie i smoleńskie w posagu Stanisławowi Waszyckiemu z Dankowa. W 1651 roku zaczął on swoje rządy od otoczenia swych włości potężnymi murami i bastionami, które oblicował kamiennym murem. Długość murów, zbudowanych na planie prostokąta, wynosiła około 1000 m. Na narożnikach skonstruowano masywne bastiony , podobne do tych, które wchodziły w system obronny w klasztorze jasnogórskim. Każdy z nich miał dość głębokie lochy. Najprawdopodobniej funkcjonowały jako magazyny materiałów wybuchowych. Łączył je system podziemnych, tajemnych przejść oraz korytarzy. Bastiony mogły być uposażone w ciężkie działa. Poniżej nich mieściła się fosa. Jednak w 1655 roku Szwedzi wkroczyli i zdobyli rezydencję. W dużej mierze przyczyna tkwi w zbyt małej, nieprzygotowanej załodze, aby stawiać opór najeźdźcy i musiała się poddać.

            W XVII wieku następna właścicielka Maria Sobieska, żona Jana III Sobieskiego, rozpoczęła przebudowę oraz remont pałacu. Kontynuatorem prac renowacyjnych w stylu renesansowym był jej bratanek Teodor Wessel. Założył 10-hektarowy park utrzymany w stylu francuskim. Współcześnie park ten, ze względu na rosnące w nim unikatowe drzewa i krzewy, jest zabytkiem przyrody.

W XVIII wieku przebudowano strukturę komunikacyjną. Wjazd do pałacu mieścił się po przeciwnej stronie, czyli po obecnej. W 1853 roku kolejny właściciel pałacu Christian August Moes dokonał następnych przeróbek. Pałac został odnowiony i urządzony z dużym przepychem. Dzieło to kultywował Leon Epstein  i w 1876 roku ozdobił fortyfikacje elektrycznymi wieżyczkami. Między 1906 a 1945 rokiem obiekt należał do rodziny Arkuszewskich.

Pałac dziś :

            Po drugiej wojnie światowej pałac odebrano prawowitym właścicielom. Przeszedł w ręce państwa. Urządzono w nim początkowo dom dziecka, następnie w latach 1957-1958 zamieniono go w ośrodek wychowawczy dla trudnej młodzieży. Jednak pozbawiony nadzoru obiekt popadał w ruinę. Przez pewien czas dokonywano prób przekształcenia go w regionalny dom kultury. Wreszcie po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, trafił w prywatne zarządzanie.

Obecnie pałac składa się z 4 skrzydeł otaczających dziedziniec. Otaczają go fortyfikacje ziemno- murowane.

 Warte uwagi są inne zabytki Pilicy tj. :

            - kościółek pw. św. Jerzego z 1630 roku,

            - kościół pw. Imienia Jezusa i klasztor Reformatów z 1746 roku,

            - cmentarz żydowski z XVIII wieku,

            - pozostałości cmentarza ewangelickiego.

          Piesze oraz rowerowe szlaki dają niesamowite możliwości zwiedzania gminy. Przebiega tu Szlak Orlich Gniazd, Szlak Warowni Jurajskich  oraz Szlak Rowerowy Orlich Gniazd. Natomiast latem doskonałym punktem wypoczynku jest zalew w  Pilicy.